သၾကၤန္ျပီးလို႔ တစ္ႏွစ္ကုန္ျပန္ျပီ..

သၾကၤန္တြင္းအတြင္းလံုးအိမ္ထဲး ေနျပီး ဘာမွမလုပ္ ပဲး ဘေလာ႔ကို ေလွ်ာက္ၾကည္႔ေနခဲ႔တယ္.. ခုသၾကၤန္လဲးျပီးျပီ. ဘေလာ႔က လည္း ဘာေတြျဖစ္ေနမွန္းမသိဘူး .. ဒါေပမယ္႔အရင္ထက္ေတာ႔ အဆင္ေျပလာမယ္ထင္တာပဲး ဒါေတာင္အေရာင္ေတြက ကေပါက္တိကေပါက္ခ်ာရယ္ (ညံတာကလည္းလြန္တာကို) ဘာပဲးေျပားေျပား ႏွစ္တစ္နွစ္ကေတာ႔ လက္ျပလို႔ႏွဳတ္ဆက္သြားျပန္ျပီေလ.. ႏွစ္တစ္ႏွစ္ကုန္တိုင္းစိတ္ပိန္ရတယ္ new year ညနဲ႔ သၾကၤန္တြင္းေတြေပါ႔ အခ်ိန္ေတြကသာကုိယ္႔ကို လက္ျပႏွဳတ္ဆက္သြားတာ ကို္ယ္က အဲးဒီအခ်ိန္ေတြကို ဘာမွအသံုးမခ်ရေသးဘူး .. ၀မ္းနည္းစရာၾကီး (ဘာ၀မ္းႏွဳတ္ေဆးမွလည္းေကြ်းလို႔မရဘူး ) ဒီအခ်ိန္ေရးေနရင္းသတိရတဲ႔သီခ်င္းက ေမာင္ေမာင္ေဇာ္လတ္ဆိုထားတဲ႔ The Ants ရဲ႕ေနာက္ဆံုးသီခ်င္း လူ႔ဘ၀ ဒီသီခ်င္းေလးကို တအားၾကိဳက္မိတယ္.. သူငယ္ခ်င္းက ေျပားတယ္ စာသားေလးေတြကိုေတာ႔ ၾကိဳက္တယ္တဲ႔ ဒါေပမယ္႔ မူရင္းကို အတင္းတုထား လို႔မၾကိဳက္ဘူး တဲ႔ ကိုယ္ကမူရင္းကို နားေထာင္ဘူး တာမွမဟုတ္တာ ဒါကိုၾကိဳက္တာေပါ႔ မူရင္းနားေထာင္ေတာ႔လည္း ၾကိဳက္လွ်က္ပဲး ေလ.. :) ႏွစ္သစ္ေရာက္တာကေန သီခ်င္းဆီကို ေရာက္သြားတယ္ အဲးဒါပဲး စိတ္ေတြက ကေယာက္ကယက္နဲ႔

"လူ႔ဘ၀တဲ႔ အာရံုေတြမွာ တေကာက္ေကာက္ကပ္ေလွ်ာက္လမ္းေပ်ာက္ဆဲး"

အဲးလိုပါပဲး အာယံုေတြကမ်ားျပီး ဦးတည္ခ်က္ေတြက ျပားလာတယ္. ေအာ္ ေရးရင္းေတာင္ စကားလံုးေတြက ေကာက္လာတယ္.. ေရေလေကာက္ေလေျပားေလ ေမွာက္ေလပဲးျဖစ္မယ္ထင္တယ္. ေတာ္ျပီေရးေတာ႔ဘူး :)